هتل اوین تهران زیر مجموعه هتلهای پارسیان است. من در بسیاری از هتلهای پارسیان مانند هتل آزادی تهران و همچنین هتل استقلال تهران اقامت داشتم اما این هتل بسیار متفاوت است. از نظر جغرافیایی هتل اوین در یکی از بهترین نقاط تهران قرار دارد، دسترسی آسان به بزرگراه های مهم شهر، نزدیکی به نمایشگاه بین المللی و منطقه شمال و غرب تهران و نزدیکی به مناطق خوش آب و هوای گردشگری از نقاط قوت هتل است. هتل اوین در مجاورت هتل پارسیان آزادی قرار دارد. محوطه هتل بسیار سرسبز و با صفا است. منظره اتاقها بیشتر فضای سبز زیبا و درختان کهنسال موجود در محوطه هتل میباشد. اتاقهای هتل بسیار جادار و تمیز هستند و با دکوراسیون زیبایی تزیین شده اند. تخت بسیار راحت و مبلمان زیبایی در اتاقها موجود است . یک تراس با میز و صندلی رو به طبیعت زیبای هتل بود و در فصل زمستان که من آخرین بار در این هتل اقامت داشتم درخت گل یخی روبروی اتاق بود که عطر دل انگیزش به همراه لذت یک چای عصرانه خاطره آن اقامت یک روزه را برایم ماندگار کرد. فضای هتل خیلی بزرگ نیست ولی بسیار با دقت و ظرافت طراحی شده است و خیلی خوب مدیریت میشود. در حیاط هتل یک کافی شاپ قرار دارد که شب ها مملو از جوانان تهرانی و مسافران هتل است، محیطی بسیار دلنشین برای دیدار با دوستان. من تنها وعده غذایی که در رستوران هتل خوردم صبحانه بود. به جرات میگویم تنوع غذایی صبحانه از بسیاری هتل های 5 ستاره بیشتر بود.
به نظر من برترین ویژگی هتل زیبایی و تمیزی آن است. من دو بار در این هتل اقامت داشتم. وقتی از طریق سایت هتل یار تخفیف خوبی روی هتل دیدم رزرو هتل را در چند دقیقه انجام دادم، با اینکه معمولا به هتل 4 ستاره نمیروم اما به دلیل اینکه سفر کاری بود نه تفریحی و اینکه قیمت هتل خوب بود آن را انتخاب کردم. وقتی به هتل رسیدم گفتم یا اشتباه آمدم یا در سایت اشتباه نوشته شده 4 ستاره! در همان زمان که منتظر پذیرش بودیم برگشتم و سردر هتل را نگاه کردم و دیدم 4 ستاره کشیده است، وقتی اتاق را تحویل گرفتیم به همسرم گفتم حتما علامت سر در هتل قدیمی است این هتل خیلی خوب است! در راه رفتن از مسوول پذیرش سوال کردم و توضیح داد که طبق قوانین هتلداری مجموعه ورزشی و استخر یکی از موارد مورد نیاز برای 5 ستاره شدن است. و این هتل به خاطر نداشتن سالن ورزشی چهار ستاره مانده است. اما خب معمولا مسافران تهران یا برای کار سفر میکنند یا تحصیل، و این مورد به نفعشان است چون برای امکانات هتل و تمیزی اتاق در حد پنج ستاره قیمت کمتری پرداخت میکنند.
در مسیری که به روستای کندوان ختم می شود و پیش از آن، هتل بین المللی صخره ای لاله کندوان قرار گرفته است. این هتل صخرهای از جمله اماکنی است که به منظور گسترش گردشگری در این منطقه تاسیس شده است. هتل صخره ای کندوان، هتلی زیبا و رویایی است، که سومین هتل صخره ای جهان و نخستین هتل صخرهای زنده است که ظرفیت پذیرش 120 میهمان،را دارد.
هتل دارای ۴۰ کرانه (اتاق سنگی طبیعی)است ( از 40 کرانه آن 16 کرانه قابل استفاده می باشد)،که شامل اتاق های معمولی دوش دار و جکوزی دار با آب معدنی منطقه و نیز سوئیت های رویال و امپریال به همراه روم سرویس سمعی بصری است. طراحی طبیعی و منحصر به فرد آن ، با وجود رستوران صخره ای زیبا وبی نظیر، کافی شاپی آرامش بخش و تنها سالن کنفرانس صخره ای جهان، در کنار مجهزترین سیستم های تهویه هوا به شکلی است که کرانه ها در زمستان دارای سیستم گرمایشی از کف و در تابستان به دلیل مطبوع بودن هوا نیاز به سیستم سرمایشی ندارند .
مینی بار و رستوران مجلل به همراه غذاهای ایرانی و فرنگی ،از دیگر امکانات ویژه این هتل رویایی می باشد که شرایط حضور گردشگران داخلی و خارجی را به بهترین شکل ممکن فراهم آورده است . رستوران در داخل بزرگ ترین صخره می باشد. هم چنین امکانات مناسب دیگری جهت رفاه گردشگران تدارک دیده شده، از جمله ساخت آلاچیق با استفاده از سنگ ریزه های رودخانه ، ایجاد پارکینگ، سرویس های بهداشتی و ساخت مرکز فوریت های پزشکی.
این هتل با بهره مندی از اصول معماری طبیعی و بی نظیر صخره ای، تجربه ای نو و دل نشین را برای گردشگران به ارمغان می آورد. قرار گرفتن روستای تاریخی کندوان در محدوده حفاظتی زیست محیطی و دربرگیری حیات وحش زیبا، آب و هوای پاک و انرژی زا، چشم اندازی بی نظیر از طبیعت سرسبز و بانشاط و دارا بودن آب معدنی ارزشمند و گوارا، بر جذابیت های تنها هتل صخره ای ایران زمین افزوده است. اتاقهای هتل همه با دست و در طول یک سال و نیم در دل صخرهها کنده شدهاند.
اقامت در هتل صخره ای کندوان تجربه ای بسیار متفاوت ، رویایی و رومانتیک است .نورپردازی بیرون هتل و سکوت آن در شب بسیار زیبا و آرامش دهنده است.در عین حال دیدن مناظر زیبای کوهستان و طبیعت بکر آن هنگام روز، در فضای های طبیعی و روی سنگ ها یا از پنجره های چوبی کوچک کرانه ها، نشاط آور می باشد. نورپردازی داخل کرانه ها بسیار بجا وحالتی لوکس، شاعرانه و رویایی و عاشقانه را می آفریند.
در کرانه ها ، مبلمان و وسایل به کار رفته ، با محیط کاملا مطابقت دارند و در عین حال مدرنند. برای افرادی که شیفته طبیعت و کوهستان و سنگ هستند، این منطقه با زیبایی های وصف ناپذیر و مردم خونگرم و آب و هوای تازه، بهترین و باورنکردینی ترین گزینه است. بهترین محیط برای گرفتن عکس هایی زیبا زیرا در کمتر مکانی چنین فرصتی به دست می آید.
محلی پاکیزه با امکانات رفاهی عالی ، وغذاهایی با کیفیت، صبحانه متنوع و از همه جالب تر سرشیر طبیعی به همراه عسل روستا،است که موجب می شود تا با سربلندی آن را به هر گردشگر خارجی معرفی نماییم ، چه رسد به هم وطنان ایرانی. پایه های هتل و روستا از یک کوه نشأت گرفته و هر دو مکمل هم هستند.منطقه ای که مردم خونگرم و مهمان نوازش به همراه طبیعت بکر و باستانی اش خاطره ای فراموش نشدنی را رقم می زنند. با توجه به توضیحاتی که در سطر اول این مقاله ارائه شد، ارتباط و وابستگی انسان به سنگ و کوه را در این مکان به خوبی می توان حس کرد.
با حضور در داخل کرانه های صخره ای حسی قدیمی دوباره زنده می شود، که موجب کسب انرژی و سر زندگی می گردد، زیرا سنگ و خاک قابلیت جذب انرژی های منفی را دارند . خداوند نیز معادن گران قیمت و سنگ های باارزش را که موجب انرژی و ثروت بشر می شوند، در دل کوه و سنگ پنهان کرده است شاید به این خاطر که انسان به کند و کاو روی آورد و به قدرت بی همتای او پی ببرد.
سخن آخر ، جاذبه های طبیعی که در این منطقه وجود دارند در زمره مهم ترین عواملی هستند که می توانند گردشگران را به سوی این منطقه با بهانه ای به نام طبیعت گردی (اکوتوریسم)بکشانند . آن عوامل که حتی در بعد بین المللی نیز مطرح هستند به قرار زیرمی باشند:
کرانه های سنگی طبیعی، روستا و هتل صخره ای، رودخانه ، آب معدنی کندوان و فضای سبز، محصولات کشاورزی از جمله گردو و عسل. با تبلیغ در این زمینه می توان افراد زیادی را به این سو سوق داد ولی نکته مهم و حیاتی این است که نباید به اکوسیستم این منطقه آسیبی وارد شود و سازمان جهانگردی می بایست بر این منطقه و مناطق مشابه آن که در سرزمین پهناور ایران بی شمار و ناشناخته اند، نظارت مستقیم و دائم داشته باشد تا این گنجینه های طبیعی و خدا داد را به نحو احسن حفظ کنیم.
اکوتوریسم ،با انگیزه سفر به مناطق دارای جاذبه های طبیعی شکل می گیرد و سازمان جهانی گردشگری (WTO) آن را این گونه تعریف کرده است. "مسافرت به مناطق طبیعی که همراه با مسئولیت باشد و موجب بهبود بخشیدن به سطح زندگی مردم محلی و حفظ محیط زیست شود". این هتل به مسافرانی که در هتل های مدرن هتل استقلال تهران ، هتل آزادی تهران ، هتل اسپیناس پالاس تجربه سفر را داشته اند توصیه می شود که با بود در این هتل همنشین شدن با طبیعت را هم تجربه کنند
شهریور، به پایان رسیده بود و گرمای طاقت فرسایش، نفسهای آخر را می کشید. هفته دوم مهر آمده تا آن ترافیک عجیب و سنگین آخرین هفته تعطیلات، از جاده های زیبای شمال به اتوبانهای بی روح و نخراشیده تهران برگردد. حالا وقتش است؛ بعد از یک ماه کار بی وقفه در هُرم گرما، جاده ما را صدا می زند. باید همه آن کارهای روزمره خسته کننده، همه آن تنش های روزانه شهری و همه آن تمناهای احمقانه زندگی مدرن را، دستکم برای دو-سه روزی، پشت سر جا گذاشت تا در هوای کرانه های دریای مازندران، آن تکه از مام وطن که هنوز سرب و مونوکسید و نیترات و انواع و اقسام ذراتِ زائیده دست بشر، آلوده اش نکرده است، نفسی بکشیم.
مثل هر مسافرتی، تقویم را چک می کنم. برنامه های همسرجان را هماهنگ می کنم، پیش بینی های هوا، باران را انتظار می کشد. چه چیزی بهتر از نم نم باران و بوی آب در خنکای شمال؟! می ماند یک چیز و شاید مهمترین چیز؛ یعنی اقامتگاه سفر که آن هم به لطف همین تکنولوژی جدید، رزرو هتل با دو-سه کلیک در سایت محبوبِ هتلیار، انجام می شود، آن هم با یک تخفیف دلچسب. برای رزرو هتل آزادی خزر با خودم می گویم اینترنت چقدر همه چیز را سهل و آسان کرده است!
صبح گاهی که مردم تهران به اتوبانها سرازیر می شوند، ما به راه دیگری می رویم. جاده چالوس را با آن هوای متغیرش، با آن رستورانها و غذاخوری های متنوعش، با آن پیچ ها و شیب راههای مخوفش، دوست دارم. هر تکه این کوهستان پرشکوه، تابلوایست از رنگهای زنده آفریدگار که بر سر بیننده اش فریاد می زند: مرا ببین و تحسینم کن! عاشق آنم که پنجره را پایین بکشم و دستم را لحظه ای بیرون نگه دارم تا خنکای آن راه بهشتی را با ذره ذره پوستم ببلعم.
بعد از چند ساعت رانندگی، و توقفی کوتاه، به جاده کمربندی شهر چالوس می پیچیم؛ همانی که مسافران را به تله کابین نمک آبرود می برد. راهیست که بارها رفته ایم. اما اینبار، مقصدی جدید داریم در همان حوالی. کمی بعد از تله کابین، و بر جاده ای که به موازات دریای آبی و مواج، می گذرد، به یک فرعی می پیچیم و از ورای درختان پربرگ نارنج که چون جنگل انبوهی، اطرافت را پر کرده اند، اقامتگاه چندروزه مان خودش را آشکار می کند؛ هتل هایت خزر، مانده بر کرانه های خزر، و بر چشم اندازی مسحور کننده از جنگلهای سبز شمالی، انتظار ما را می کشد.
در لابی، کمی طول می کشد تا کارکنان خوش برخورد هتل کارهای پذیرش را انجام دهند و همان زمان کوتاه، فرصتی می شود تا نگاهی به معماری جالب و تابلوهای زیبای لابی بیاندازیم. در هتلهای زیادی، چه داخل و چه خارج، بوده ام اما معماری معدودی از آنها، به جذابیت هتل هایت است. طراحی مدرنی است که با گذشت دهه ها از ساخت این سازه عظیم بر کناره های دریای مازندران، هنوز جدید و چشم نواز است.
خوشبختانه اتاق در طبقات انتهایی است و رو به سوی دریا. وقتی داخل می شویم، اولین کار، رفتن به ایوان نسبتا بزرگ اتاق است. وقتی درب شیشه ای ایوان را کنار می زنیم، رنگ نیل گون به چشمانت می نشیند و بوی دریا، مشامت را پر می کند و صدایی آرام و گوش نوازش، برایت لالایی می خواند. دلت می خوامد ساعتها، بر صندلی های همان ایوان بنشینی و به آن بیکران گستره آبی و مواج که از همه سو، دیدگانت را پر کرده اند، خیره شوی. اما نه، او منتظرت است. آن اتاق دلپذیر و راحت را جا می گذاریم و از درهای لابی، و از میان باغ خرم و سبزی که هتل را در بر گرفته، شتابان، به کنار ساحلش می رویم؛ ساحلی تمیز، بزرگ و خلوت است. همانجا بر سنگهای موج شکن که می نشینی، صدای موجها، توی گوشَت می نشیند. صدای خروش و رنگهای کف کرده بر آبهای سفید، که می رود و دوباره برمی گردد، تو را از همه چیز جدا می کند، از آن زندگی شتابزده و بی توقف شهری، از آن خواسته های کوتاه که به خاطرش، بام تا شام، می دوی و می دوی. هتل آزادی خزر همانند هتل آزادی تهران و هتل استقلال تهران دارای معماری دوست داشتنی و منحصر بفرد است و از نظر برخورد پرسنل هتل همانند هتل اسپیناس پالاس می باشد
یک چیزی اما هشدار می دهد که دیگر تماشا کردن بس است! حق هم دارد! برای شکم گرسنه باید کاری کرد! سروته می کنیم به یک رستوران در همان نزدیکی. محل دنجی است با معماری یک کشتی؛ رستوران باران دقیقا چسبیده به دریاست. جایی آن جلو، بر عرشه رستوران، یک ماهی سفید برشته شده و خوش-نمک، با زیتون و بقیه مخلفات، غرولندهای شکم را خاموش می کند. بعد از استراحت کوتاهی در هتل، دوباره مشتاق دریا می شویم و قدم زدنی آرامش بخش بر فضای باز و سرسبز اطراف هتل هایت. غروب آنجا دیدنی تر است. خورشید که پایین می رود، رنگهای دریا و آسمان تازه خودشان را نشان می دهند و صدای دریا، خروشان-تر می شود. وقتی اینجا می آیی، دیگر لازم نیست برای دیدن دریا،جای دیگری بروی!
خستگی مجال نمی دهد بیش از آن، کنار آب باشیم. دوباره برمی گردیم به اتاق. لم دادن بر تخت-خواب و نوشیدن فنجانی قهوه و تماشای یک فیلم خوب از شبکه هتل، خودش استراحت لذت بخشی است. اما صد افسوس که آنجا، برخلاف خیلی هتلهای دیگر، اینترنت رایگان ندارد و این برای من که چک کردن ایمیل-هایم، عادت سنگینی شده، کمی خارج از تحمل است. اما شاید همین هم فرصتی باشد برای فراموش کردن همان کارهای نیمه بند و پراسترس.
شب، درب کشوئی ایوان را نیمه باز می گذاریم تا نم نم هوای خنک داخل بیاید. فردا باید سری بزنیم به نمک آبرود! سر به بالش می گذارم و به این محدود جنگلهای سبزی فکر می کنم که مأمن آسایش و طراوت میهن اند و هر روز آنها را کمتر و کمتر می کنیم. به رویای سبزی فرو می شوم و با صدای امواج، که طوفانی تر شده اند، به خواب می روم. فردا هم روز دیگری خواهد بود.
هتل آزادی تهران با توجه به قرار گرفتن در منطقه خوش آب و هوای اوین و جذابیتهای طبیعی اوین درکه و نزدیکی مسافت تا تله کابین توچال امکان استفاده از مراکز طبیعی را برای مسافرین هتل به ارمغان می آورد. هتل آزادی مرتفع ترین سازه هتلی در کشور است که با 27 طبقه و بهترین دید به منظره کوهستان البرز و شهر تهران را داراست. کاخ نیاوران و مجموعه کاخ موزه سعد آباد از اماکن دیدنی است که آثار معاصر دوره شاهنشاهی خاندان پهلوی را یه نمایش می گذارد. حرم امامزاده صالح(ع) که بعنوان یکی از اماکن متبرکه مورد توجه مسلمانان است در میدان تحریش و خود میدان زیبای تجریش که از گذشته های دور از مراکز مهم گردشگری شمال تهران بوده است و امروزه همزمان با ساختاری سنتی در کنار مدرنترین و لوکس ترین مراکز خرید پایتخت، مجموعه ای از مهمترین مراکز خرید سنتی و مدرن پایتخت را در کنار یکدیگر گرد هم آورده است. بازار سنتی تجریش (در مجاورت حرم مطهر امامزاده هاشم)، پاساژ قائم و پاساژ تندیس از جمله بازارهای مهم در میدان تجریش می باشند که فاصله از هتل با اتوبوس و مینی بوس 10دقیقه می باشد. برج میلاد نام آسمانخراشی چند منظوره است که در شمال غربی تهران، پایتخت ایران قرار دارد. برج میلاد بلندترین برج ایران، چهارمین برج مخابراتی و نوزدهمین برج بلند جهان است. این برج با ۱۳ هزار متر زیربنا از نظر وسعت کاربری سازهٔ رأس برج در میان تمامی برجهای دنیا مقام نخست را دارد. این سازه به خاطر ارتفاع بلند و شکل ظاهری متفاوتش، تقریباً از همه جای تهران نمایان است و از این رو، یکی از نمادهای پایتخت ایران به شمار میآید که فاصله تا هتل 10 دقیقه است. پارک جمشیدیه از زیباترین و دیدنی ترین پارک های تهران بزرگ است پارک جمشیدیه در میان دیوارههای سنگی کوه کلک چال، باغ دولو، خیابان جمشیدیه و جاده کلک چال قرار دارد، و فاصله آن از خیابان نیاوران ۱۸۰۰ متر است. پارک در ابتدا ، باغ مهندس جمشید دولو قاجار بود. امکانات: آمفی تاتر ،رستوران ، بوفه ، زمین بازی کودکان ، برکه، استخر، واحدهای بهداشتی مبلمان پارک (نیمکت – گلجای - سطل زباله – آبخوری- پایه چراغ ) فضای سبز (چمن- گیاهان پوششی- جنگل کاری- رز و درختچه - گل و گل کاری). دریاچه، آبشار، آب نماهای متعدد، غار زیر زمینی، قفس نگهداری پرندگان، مرکز فرهنگی هنری، کتابخانه، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، سالن آمفی تئاتر و رستوران و بوفه به مساحت ۲۵۰ متر مربع. رستوران های شاطر عباس با میزبانی سنتی (همانند رستوران های هتل استقلال تهران ) و رستوران لوکس طلایی با میزبانی کاملاً تشریفات به روز و مدرن ( همانند رستوران های هتل اسپیناس پالاس ) و ارائه یک خوراک با کیفیت و مورد دلخواه از جمله رستورانهای اطراف هستند. البته طباخی بره سفید در ورودی خیابان فرشته ابتدای خیابان ولیعصر بسیار مورد توجه مسافرین داخلی است. البته رستوران های خود هتل به مراتب کیفیت بهتر و مطلوبیت بیشتری دارند. برای رزرو هتل بصورت اینترنتی می توان از سایت هتل یار که از قدیمی ترین سایت ها در زمینه رزرو هتل در کل کشور می می باشد استفاده کرد.